اکنون میتوانم بگویم پیادهروی برای من تبدیل به یک عادت شده است. سعی میکنم هر روز انجامش دهم. اگر یک روز به پیادهروی نروم احساس میکنم کار مهمی را انجام ندادهام و آن روزم انگار از کیفیت کافی برخوردار نیست. در حین پیادهروی معمولا پادکست گوش میدهم. در ماههای اخیر تمام اپیزودهای پادکست چیزکست و تعدادی از اپیزودهای پادکست راوکست را گوش دادهام و چند روزی است که درحال گوش دادن به پادکست بیپلاس هستم. البته پادکستهای پراکنده دیگری هم بودهاند.
برایم مهم نیست پیادهروی درست چیست یا اصول پیادهروی کدامند و این حرفها، اصلا برایم مهمنیست که بشود اسم این کار را پیادهروی گذاشت یا نه، من قدم میزنم و پادکست گوش میدهم. در طی این مدت چیزهای زیادی در حین پیادهروی یاد گرفتهام، آنقدر که این دو ساعت پیادهروی هر روزه برایم تبدیل به یک کلاس شده است، از آن کلاسهایی که خیلی دوست دارم در آن حضور داشته باشم و یادبگریم.
معمولا پیادهروی را به دوستانم و آشنایانم پیشنهاد میکنم. به شما هم همینطور، اگر وقتش را دارید یک ساعتی را مشخص کنید و تنبلی را کنار بگذارید و بروید توی خیابان، اگر وقتش را هم ندارید سعی کنید وقتش را ایجاد کنید، باور کنید تاثیرش خوب است.
- يكشنبه ۷ اسفند ۰۱