باز هم مدتی رفتم و پیدایم نشد. بعد مدتها آمدم سری به این وبلاگ بزنم. دلم برای وبلاگ نویسی تنگ می‌شود. خیلی هم تنگ می‌شود؛ اما نمی‌دانم چرا هر چند روز یک بار مقداری وقت به آن اختصاص نمی‌دهم.
این چند وقت که نبودم... ولش کن اصلاً. این چند وقت که نبودم فهمیدم هرکس برای خودش هزار جور بدبختی دارد. توی این جمله بیشتر تأکیدم روی «هرکس» است. شاید بگویم همه بهتر باشد.
امیدوارم یک روز حال همه ما خوب شود.
- جمعه ۱۰ آذر ۰۲
