محمدرضا عاشوری

چند روزی ننوشتم. کمی کار سرم ریخته بود که باید انجام می‌شد. نه این که کارها باعث شده باشند تا زمانی برای نوشتن نداشته باشم؛ نه، اما درگیری‌های ذهنی باعث می‌شوند چیز زیادی برای گفتن نداشته باشی.

منظورم این است که اگر چیزی درست و حسابی نگویی، که نه بیاموزد، نه باعث سرگرمی شود، نه بخنداند، نه بگریاند و... صرفاً حرف زدن و نوشتن چه فایده‌ای دارد؟

همچنان پیاده‌روی می‌کنم.

دو فیلم خوب دیدم که باید در موردشان بنویسم. تصمیم‌های کوچک جدیدی ‌هم گرفتم.